حد فاصل تولد و مرگ
پنجشنبه, ۱ اسفند ۱۳۹۲، ۰۲:۰۵ ق.ظ
امروز امتدا سردخانه تا درب خروج بیمارستان حسی عجیب تر از ورودم داشت.
صدای اذان می آمد
اشهد ان محمدا رسول الله...
کاش هنگام به تعبیری سردترین اوجم همین جای اذان باشد
تا زبانم بند نیاید.
حس میکنم سقفش کوتاه است و من تنها سرگردان این سرما شده ام.
نیت خواندن پشت سر هم سوره های حمدم قاطی شده بود
یا شفا بود یا فاتحه...
ولی بلند میخواندم در این غروب سرد روز آخر یکی از ماههای زمستان.
راستی من در همین بیمارستان متولد شده ام...
شکرگزار تمام لحظات سلامتی بنده هایت خدای عزیز من.
